Nadat ik afgelopen zondag Boer zoekt vrouw heb gezien, kan met recht weer zeggen terug in Nederland te zijn. Dat betekende dus geen mooie groene heuvels met stenen muurtjes, maar weer rechte stroken Hollands platteland. Het is erg fijn weer thuis te zijn, vrienden en familie weer te zien en gewoon weer lekker Nederlands te kunnen praten.
Voordat ik vertrok had ik nog een gesprek met de opleidingsdirecteur. Hij was erg tevreden en voor zover de cijfers al bekend zijn, heb ik goede cijfers behaald. Daar ben ik dus erg blij mee. Helemaal ook omdat er geen aanmerkingen op mijn Engels waren. Bij wat essays die ik al terug heb stonden gelukkig niet allemaal spellingsverbeteringen of aangepaste zinnen.
Na nog wat formulieren te moeten afhandelen, was ik klaar voor mijn laatste week in het Verenigd Koninkrijk. Die heb ik doorgebracht in een groot deel van het noorden. Mijn reis begon in Scarborough, een kustplaatsje ter hoogte van Leeds. De kust was hier een stuk ruiger dan in Nederland, met veel kliffen. Het weer was alleen niet heel mooi en Scarborough heb je na een paar uur wel gezien, dus achteraf had ik misschien wat korter daar kunnen blijven. Dit was tevens de enige plek waar ik niet in een hostel zat, maar in een Bed & Breakfast. De reis begon dus in een eenpersoonskamertje met TV en een eigenaar die de volgende ochtend een full English breakfast voor me maakte.
Vanuit Scarborough ging de reis door naar Newcastle. Op weg daar naartoe zat ik in een bus (vergelijkbaar met de bus van Nijmegen naar Millingen, maar dan twee keer zo lang), waar halverwege opeens een groep oudere mannen instapten. Aardig aangeschoten, zo te zien (het was natuurlijk al 17.00) en eentje had zelfs een biertje uit de pub de bus binnengesmokkeld. Tot Middlesbrough bleven ze liedjes zingen, van The Beatles tot ‘the wheels of the bus go round and round’ (vrij vertaald: ‘hé buschauffeur, de hele bus moet plassen’). Ze nodigden me nog uit om mee een biertje te drinken in Middlesbrough, maar daar moest ik ze helaas/gelukkig achterlaten, want ik moest nog met de trein naar Newcastle.
Newcastle was heel tof. Net als Leeds een echte studentenstad. Dwars door Newcastle stroomt een grote rivier, de Tyne, waar veel mooie bruggen overheen zijn gebouwd. Riverside, motherfucker! Inmiddels begrijp ik waarom Justin Beaumont, een docent van mij die oorspronkelijk uit Newcastle komt en altijd in de kroeg te vinden in Groningen, zo’n uitgaansbeest is. Hij zou Paul Ike eens mee moeten nemen, want die bruggen zijn in beginsel een kolfje naar zijn hand. Samen met een Australiër ben ik daar nog uitgeweest. In een pub waar wat conservatorium studenten zaten te musiceren, raakten we aan de praat met een meisje – denk type Adele – die uit een theepot bier zat te drinken; hoe charmant. Verder was Newcastle wel een toffe stad, misschien nog wel leuker dan Leeds om te studeren. Jammer dat ik er maar voor een nachtje was.
De reis vervolgde in Glasgow, de grootste stad van Schotland. Een echte havenstad, die nog steeds veel schepen maakt voor legers. Veel industrie dus, wat ervoor gezorgd heeft dat het een relatief arme stad is, helemaal als je het vergelijkt met middle class Edinburgh. Maar ook deze stad was weer een geweldige studentenstad. Een mooie universiteit met daaromheen een hele toffe studentenbuurt, West End. Hier zijn veel pubs, bars en leuke winkeltjes te vinden. Ook staat hier het meest bezochte museum van Schotland, the Kelvingrove Museum & Art Gallery. Hier is aan de ene kant zo ongeveer elk beest opgezet te vinden en aan de andere kant hangen meesterwerken van o.a. Rembrandt en Dalí. In het centrum was nog the Gallery of Modern Art (GoMA) te vinden, met een leuke tentoonstelling met grappige kunst. Google eens op David Shrigley, een erg grappige cartoonist/kunstenaar.
Inverness was mijn laatste stop en dat is echt noordelijk (bewijs hier). Midden in de Schotse highlands is dit de grootste stad en daardoor een main transport hub. Vanuit hier heb ik wandelingen gemaakt naar Loch Ness (dat meer is lang!) en in de Cairngorms, een nationaal park met de meeste bergen in het Verenigd Koninkrijk. In de winter is het een grote skipiste en een van de bergen beklimmen werd sterk afgeraden, alleen met professionele gear konden deze bergen nu beklommen worden. Ik ben er dus ‘maar’ omheen gelopen, wat ook mooie plaatjes gaf. Enig nadeel in deze afgelegen gebieden is dat er maar een paar bussen per dag naar deze plaatsjes gaan, dus goed plannen is essentieel; zo niet, dan moet je anderhalf uur wachten op de volgende bus op een plek waar verder niks te doen is. Erg chill, zo merkte ik.
Het hostel in Inverness was heel erg leuk en gezellig, met een soort huiskamer en een staf die je wél wilt hebben. Dat was in Glasgow wel anders, waar ik in een soort Oostblokflat zat. Vroeg je daar aan de staf of ze nog een leuke plek wisten om uit te gaan, was het antwoord een simpel ‘nee’.
Goed. Na een lange terugreis (Inverness – Leeds kostte me zo’n 10 uur, plus een dag later nog een uur vliegen naar Weeze), ben ik nu dus terug in Nederland. Daarmee eindigt dit blog. Hoewel het niet aan de reacties was af te zien, hebben meer mensen dan ik dacht dit blog gelezen. Bedankt voor alle reacties, via hier, de mail, Facebook, Skype of andere kanalen! Allerlei statistieken werden van jullie bijgehouden. Tot nu toe hebben maar liefst een kleine 1700 mensen deze pagina bezocht, veel meer dan ik verwachtte. Andere statistieken: ik weet nu dat 29% van jullie via Mozilla Firefox deze pagina bezoekt. Jullie kwamen vooral via Facebook, Hotmail en Google op deze website. Via Google werd gezocht op ‘Jannes in Leeds’ (16x), ‘Leeds Groningen’ (2x) en ‘huisvrouwen op avontuur’ (1x) (huh?) om op deze pagina te komen. Er waren bezoekers uit de VS, België, Duitsland, Indonesië, Noorwegen, Spanje en natuurlijk Nederland. Dit soort statistieken vraagt natuurlijk nog om een grondige analyse. Wie was diegene die zocht op ‘huisvrouwen op avontuur’? Welke Noor is op mijn pagina gekomen en waarom?
Wie weet een volgende keer. Dit was het dan. Bedankt voor het lezen en tot snel hoop ik, in real life!
PS Op het eind heb ik nog maar weinig foto’s geplaatst, maar op mijn Facebook is wel een mooi overzicht te vinden.
Op de terugweg heb ik er persoonlijk voor gezorgd dat mijn Ryanair vlucht winst heeft gemaakt. Aangezien mijn bagage maar liefst 2 kilo te zwaar was, kostte me dat €50 extra. Dat het vliegtuig niet eens half vol was, maakte natuurlijk niet uit. Betalen moest ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten