Op en om Mary Morris

Mijn eerste maand zit erop in Leeds. Dat betekent, objectief gezien, dat er al een kwart op zit. Dat klinkt al bijna alsof ik de terugreis moet gaan plannen. Gelukkig is het zo ver nog niet, want alhoewel ik Leeds al aardig ken nu, zijn sommige plekken nog steeds volkomen onbekend voor mij. De Engelse cultuur komt steeds meer mijn kamer in met hulp van BBC Radio 1 (zoveel beter dan 3FM) en de weekendeditie van the Guardian.

Goed. Dit blog heet Op en om Mary Morris, omdat het me wel leuk leek om jullie iets meer een beeld te geven wat hier allemaal speelt. Ik word immers niet voor niets gossip boy door de Italiaanse meisjes genoemd. (Iets wat overigens niet waar is, hè, ik als gossip boy, ik ben gewoon geïnteresseerd hoe het met iedereen gaat. Even voor de duidelijkheid.)

Zo is er het eerste officiële stelletje: Guy en Denisa. Verwacht echter niet dat de vonken eraf vliegen. Ongelofelijk hoeveel fights zij hebben. Holly, daarentegen, weet volgens mij nog niet helemaal wat het woord monogaam betekent. Ze gaat uit zoals een 15-jarig meisje op hockeykamp gaat. Zegt dat genoeg? Vandaag wordt ze 20 en dat betekent voor haar een ommekeer. Eentje in de categorie: eerst zien, dan geloven.

Veel meer op het gebied van ‘verkering’ valt er niet te melden. Veel mensen hebben een vriend(innet)je thuis zitten, waar uitgebreid mee geskyped wordt. Als je ’s avonds door mijn gang loopt, is de kans zeer groot dat je meerdere mensen hoort skypen. Helaas hebben we hier te maken met het verschijnsel tijdverschil, waardoor sommige mensen ook nog vrolijk aan het skypen zijn als ik thuis kom na een avondje uit. Ik vind het persoonlijk best ver gaan, al begrijp ik best dat je (regelmatig) contact met thuis wilt hebben. Maar elke dag? Sommigen gaan zo ver dat ze bijvoorbeeld niet meegaan als we uitgaan, maar later komen, omdat ze eerst nog even met mama 'moeten' skypen.

Nog een klein voorstelrondje.

Laten we beginnen met Grant, een Amerikaan die wat later gearriveerd is hier. Voordat we uitgaan, drinken Grant en Guy bijna standaard een fles wodka leeg (het etiket van de Euroshopper wodka hier is geweldig: ‘no fancy packaging, just Vodka’). We hangen vaak 's avonds in Guys appartement, want hij heeft een eigen woonkamer. Eenmaal in een pub, is Grant altijd sociaal. ‘I’m not gonna ask for your number, because that would be too cheesy, but I find it really great that you, all of sudden, are giving your number to me right now’, aldus (ongeveer) Grant tegen een serveerster die lege glazen kwam ophalen. Het mocht niet baten helaas, geen nummer voor hem.

Dan hebben we nog Manish uit India, die het altijd voor elkaar krijgt om tijdens het uitgaan zo ontzettend te zweten dat het niet te harden is. Wat het extra raarder maakt, is dat hij altijd uren nodig heeft voordat hij klaar is om uit te gaan. Maar, sta je eenmaal lekker te dansen in de Mint (vette plek!), dan gaat ie helemaal uit zijn plaat.  En dat levert dan weer zweetplekken op. Manish is ook bekend om zijn fototoestel, dat hij bijna altijd bij zich draagt. Foto’s met hem erop moeten vaak 10x over, want hij moet natuurlijk wel stoer op de foto staan. De klassieker ‘nonchalant-tegen-een-muurtje-leunen-en-stoer-de-camera-inkijken’ beheerst hij tot in de puntjes.

Ik sluit af met een random feitje: Nick heeft £90 betaald voor een concert van Lady Gaga in Dublin. £90! Waarom toch?

PS Afgelopen zondag heb ik The Social Network gezien, de film over Facebook. Aanrader!! (Ha, hij is nog niet uit in Nederland!) Facebook en Twitter zijn hier trouwens veel meer common dan in Nederland. Zo kan je bijvoorbeeld de bieb toevoegen op Facebook.

 Wat is dat nou? Tommy Wieringa, alleen in de betere boekhandel. Ook gespot: Joke van Leeuwen met Iep!, of, zo u wilt, Eep!.