Halloween is een slechte variant op carnaval

Aangezien Halloween dit jaar op een zondag viel, waren er zaterdag ook al vele Halloween feestjes. Na het nodige pre-drinking, waarbij Holly, Emma en haar Australische vriendinnen al vrolijk de grease lightning in onze keuken stonden te dansen, gingen we op pad richting de Evolution, een discotheek in de wijk Kirkstall. Dat zegt jullie natuurlijk niks, dus ik leg het graag even uit. In Kirkstall heb je een soort woonboulevard, alleen dan zonder woonwinkels. In plaats daarvan zijn er alleen leisure bedrijven. Vreselijk Amerikaans dus. Ik heb The Social Network daar bijvoorbeeld gezien, maar er zijn ook cafés, restaurants, een Mac en dus  de Evolution. Voor de regio Nijmegen: denk De Linde, met carnaval. Voor Groningen en contreien: denk een plattelandsdisco, met veel boeren en dan ook nog verkleed. En je weet het, in een discotheek is er altijd de onvermijdelijke r&b-zaal.

Halloween is breder dan ik dacht: je hoeft niet eens per se eng verkleed te zijn. Holly’s plan was eerst om als een Miss Beauty te gaan, met wat fake blood zo hier en daar. Het Australische trio ging als fairies, ook niet echt iets om bang van te worden. Ik was uiteraard geheel in thema, met een vampierenset voor kinderen, die daardoor strak om nek zat.

Bij terugkomst (rond een uurtje of vier) was Mary Morris in rep en roer, of in ieder geval een gedeelte ervan. Manish bleek door het lint te zijn gegaan. Hij is – blijkbaar – verliefd op Clara, mijn Mexicaanse flatgenoot. Behalve dat ze niet geïnteresseerd is, heeft ze ook nog een vriendje in Mexico. Maar, in ieder geval, Manish was zo boos/teleurgesteld (ik ben er nog steeds niet achter), dat hij Guys raam kapot heeft geslagen. Daar was Guy natuurlijk niet echt blij mee, dus die zat te vloeken in zijn kamer. Nathan, een andere Amerikaan, was er ook en stond Guy bij. Nathan voldoet aan alle vooroordelen over Amerikaanse rappers, if you know what I’m saying. Guy zat te vertellen dat hij het belachelijk vond (Nathan: ‘I felt your pain too’), terwijl Grant de boel een beetje probeerde te bedaren door opmerkingen te maken als ‘we don’t talk about a serial killer or something, it’s just a small Indian.’ Voor zover ik weet, zijn Guy en Manish inmiddels waar matties4life, want Manish zat een dag later weer gewoon vrolijk op de bank bij Guy. Met z’n hand in het verband, dat wel. Glas is hard, namelijk.

De dag ervoor was er nog een ander soort van Halloween (flat)feestje in Mary Morris. Een vermakelijke avond, die resulteerde in een groep Indiërs/Pakistanen die dansend op de banken stond. Daarvoor waren ze al druk foto’s aan het maken van de meer ‘westerlingen’. Je merkt op dat soort momenten de cultuurverschillen best erg. Als je bijvoorbeeld met een groepje stond te praten, stond er opeens een Indiër naast je, terwijl een vriend van hem snel een foto maakte. Vrij irritant, want ik kende ze niet.

Inmiddels hangen er door heel Mary Morris posters met het bericht dat er de afgelopen tijd veel (a huge amount) klachten zijn binnengekomen, vanwege (geluids)overlast. Guy heeft bedacht dat ie daarom maar volgende week vertelt dat z’n raam kapot is, anders is het iets te veel 1 + 1 = 2.

Grant vertelde me eerder deze week dat er een gen bestaat dat als naam the weird jew gen heeft. Dit verklaart waarom sommige Joden soms ‘raar’ kunnen zijn. Goedgelovig als ik ben, geloofde ik dit natuurlijk en begon ik vrolijk tegen Nick, die Joods is, over dit gen en of hij het ook heeft. Hij was gelukkig niet offended.

Ik hou ervan om af te sluiten met een compleet random feitje. Deze hoorde ik vandaag: in Leeds regent het evenveel als in Parijs. Ik heb het net even opgezocht, en het klopt niet helemaal: 697mm versus 641mm (Nederland: 765mm). Oké, genoeg.

Een partypic van het flatfeestje. Gabriela, een Poolse geisha, ik, en The Joker, die van zichzelf al irritant is, maar helemaal als ie verkleed is. Mijn outfit komt in deze foto niet geheel tot zijn recht, dus die houden jullie nog te goed.